"deli"nin kahvesindeyiz yine. deli, ben ve deli'nin oğlu hepi topu üç beşiktaşlı. ama galibiyete inancımız tam. kalan izleyicilerin yarısı f.bahçeli diğer yarısı beşiktaş sempatizanı g.saraylı. gündüz oynanıyor elbet maç inönü'nün yer yer çim özürlü zemininde. şimdi yıkılıp yenisinin inşa edilme hesapları yapılan inönü'nün orta yuvarlak ve kale sahası önündeki çim tutmayan eski hali bile özleniyor. şimdilerde geyik muhabbetine dönen seyirci sayıları da yarı yarıya idi evet. ve tıklım tıklım olduğunu söylemeye gerek yok bu şampiyonluk maçının...
yalnız ikibindokuzun iddiasız f.bahçesi o gün averaj üstünlüğünü de alarak gelmişti inönüye. beraberlik işlerine geliyordu yani. beşiktaş'ı ise galibiyetten ötesi kurtarmıyordu her iki takımın son iki maçlarını kazanacağı düşünülerekten....
klasik formalarla çıktı her iki takımda sahaya. rıza ve sarı fırtına metin'in sürüklediği ataklarla üstün başlasa da karakartal oyuna müjdat'ın eski f.bahçeli adem'i cezasahası dışından avlamasıyla yenik duruma düşüyordu bir anda. ama yılmadı kartallar. atak üstüne atakları ile nam-ı diğer kova yaşar'ı hata yapmaya zorladı. ve elindeki topu mirsad kovaçeviç'in kafasına düşürmekte gecikmedi yaşar! böylece ilk yarı bitmeden beraberliği yakaladı beşiktaş.
ikinci yarı beraberliğin avantajını kullanmak isteyen f.bahçe'ye karşı yüklendikçe yüklendi beşiktaş.. ve kaptan necdet'in golü de gecikmedi netekim. 2-1
avantaj beşiktaş'taydı bu sefer ama skor garanti değildi. f.bahçe beraberliği kovalarken beşiktaş skoru perçinlemenin peşindeydi. ve o perçin için geldi de şans. ceza sahasının sol tarafından içeri girdiğinde şekerbegoviç yaşar'la arasında sadece meşin yuvarlak vardı. tek yapması gereken topu iki direğin arasından yaşar'a rağmen filelerle buluşturmaktı. ama o acele edip yaşar'ın ayaklarına nişanlayınca topu ben bir adet gözlükten kara kartal şampiyonluktan olacaktı, son dakikalarda gelen ilyas tüfekçi 'nin beraberlik golüyle...
nasıl bir tesadüftür ki bugünlerde beşiktaş'a diş bileyen "kardeş takımlar" bursaspor ve ankaragücü'nü üçer golle geçmesine rağmen f.bahçe'de kalan iki maçını kazanınca 84-85 sezonununu averajla şampiyon tamamlıyordu...
karakartalın bir sene gecikmeli tesellisi ise averajla şampiyonluğun nasıl bir duygu olduğunu ligi namağlup bitiren g.saray'ın önünde tadıyor olmasıydı...
2 yorum:
Hüzünleniyorum okurken. Ben son hafta ya Denizli maçına kalırsa işler diye düşünürken, averaj çok daha fena bir durum.
Ege
bursa maçını kazanmalıydık diye düşünüyorum! averaja kalınan malum 0-8 lik senede de şifo'nun nizami golünün sayılmadığı aydın'da berabere kalmıştık da hiç iyi şeyler hissetmemiştim.
yanılırım umarım tıpkı mustafa denizli'de olduğu gibi:)
Yorum Gönder