o'nu önce sekseniki ispanya çeyrek finalinde brezilyalıyı tekmeleyip kızarırken gördük, sonra meksika 86'da"tanrının eli"yle solo yapıp, yüzlerce belçikalı ve ingilizi peşine takıp paff ve shilton'un canına okurken izledik 90 italya çeyrek finalinde caniggia'nın brezilya filelerini havalandırmasına öncülük ettiği asisti o unutmuştur ben hala unutmadım. keza aynı senenin haksız penaltılı finalindeki gözyaşlarını da o unutmamıştır.
saha kenarında ilk kez bu akşam bu kadar yakından izleyebildim.
yunanistan maçında yönetmen veron'un bazukalarını, yunan kalecinin kurtarışlarını kısa geçip maradonaya odaklandığı her vakit bi huylandım, bi çağrışım heyheyleri toplandı önce. ki daha sonra oyundan aldığı maxi rodrigezin yanağına bahşettiği buseyi de görünce yılmaz vural lan bu dedim.
türkiyenin barcelona'sını yöneten adamı örnek almış besbelli kendine. üç vakte kadar da sahada futbolcu kovalamaya başlarsa şaşırmam.
aha şimdi bir maçta üç penaltı kaçıran adam gol atınca birinin omzuna çıktı adamımız.
darısı önümüzdeki maçlara.
bakalım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder