- baba n’olur gidelim.
karar veriliyor ve iniyoruz gümüşsuyundan dolmabahçe’ye aşağı doğru. lakin biz beleştepe civarına geldiğimizde maç başlamış hatta gol bile olmuştu o sırada.
kapalı yakınındaki hareketsiz duran kırmızı yoğunluktaki samsunspor taraftarlarından anlıyoruz ki , golü sarıyer atıyor. babam "girmeyelim isterseniz" diyor.
biz bastırıyoruz iki birader. ikiye bir demokrasi çokluğu ile daha çok da baba duygusallığıyla giriyoruz içeri. kapalı yanındaki yeni açıktayız. sarıyerliler numaralı yanındaki yeni açıktalar ve
bizim tribüne dönüp "samsun samsun al al al” yapıyorlar 1-0'ın verdiği moral motivasyonla..
çok geçmeden beraberliği yakalıyoruz. golü kim attı hatırlamıyorum.
ilk yarı biterken de 2-1 öne geçiyoruz. bu kez golü de atanı da net hatırlıyorum.
kapalının önünden gelen uzun ortaya sarıyerli defans oyuncusu ile yükselen tanju çolak’ın kafasının üstü ile tiplediği top kalecinin üzerinden ikinci samsun golü olarak skorborda yansıyordu.
ve bizim tribün sazı eline alıyordu bu sefer.
“sarııı sarııı al al al.”
ilk yarı bu skorla biterken 15 dakika keyifli idi kırmızılı tribünler. ta ki ikinci yarının ortalarına doğru çelebiç bu keyfe limon sıkana kadar. 2-2.
maçın böyle biteceği sanılırken şimdi ismini hatırlamadığım sevgili samsunsporlu futbolcu ağabeyim orta çizgide topu ayağında geveleyince dönen top sarıyer’in filippo inzaghi’si yugo smail(ismail denirdi ama yazılışı buna benzer bişeydi) tarafından üçüncü sarıyer golü olarak filelerimizle kucaklaştırıldı. son saniylerde gelen bu kucaklaşma hiç hoşumuza gitmedi elbet. babamı suçladık niye getirdin bizi keşke girmeseydik dinlemesyedin bizi falan teraneleri ile. bir dahaki sefere de biz kazanırız, daha önümüzde çok maç var türü sözleri duymak bile istemiyorduk. tabi bir de o malum tezahüratı.
kötü bir gündü netekim.
ha bu arada beraberlik golünü atanı hatırladım şimdi. tabi ya dobi hasan’dı.
hey gidi.
foto: samsunspor.biz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder